RUDOLF ARNHEIM

ELKARRIZKETA INGLESEZ

Rudolf Arnheim (1904-2007) Berlinen, Alemanian jaio zen. Psikologo eta filosofoa izan zen, batez ere gestalt eta hermeneutikaren psikologien eragina izan zuen. Arte bisual eta beste fenomeno estetiko batzuen azterketan ekarpen handiak egin ditu. Hainbat liburu idatzi ditu; artearen psikologiari buruz, imajinen pertsepzioari buruz edo formen azterketari buruz. "Visual thinking" liburuan esan zuen gizaki garaikide modernoa etengabe akosatua dagoela hizkuntzaren munduarengatik. Arnheimek planteatzen du ikasteko beste hainbat modu badirela, adibidez ikusmenean oinarritutakoa. Berarentzat, artelan batean badaude kualitate eta sentimendu batzuk atzeman ditzakegunak, baina hitzez, hizkuntzarekin ezin adieraz ditzakegunak; eta honen zergatia da hizkuntzak ez digula ematen errealitatearekiko kontaktu zuzena izateko zubirik. Hizkuntzak berarentzat,entzundakoa, ikusitakoa eta pentsatutakoa izendatzeko balio du soilik, eta zentsu honetan hizkuntzak eraikuntza intuitiboa eta sentimenduak oztopatzen ditu.

Aurreko sarreran aipatu dugunez, pertzepzioak, behaketak pisu handia daukoa curriculum berri honetan. Autore honek, pertzepzioari buruzko ikerketa garatu zuen, eta honela zioen: gizakiok, inguratzen gaituzten objektuen kualitateak bereiztuz lortzen dugula heldutasuna. Teoria honen arabera, helduoak, haurrek ez bezela, atzemandako kualitate hauek beste objektu batzuen kualitate konplexuagoekin harremanetan jartzeko gaitasuna daukagu, beste hitz batzuetan esanda orokortzeko gaitasuna. Aipatutako gaitasun honi "desberdintzapen pertzeptibo" izena eman zion. Desberdintzapen pertzeptiboa, bere aldetik, oso pixkanaka garatzen da eta zenbat eta gehiago landu alor bat orduan eta konplexuago eta finagoa izango da gaitasun hori.

Beraz, haurrekin desberdintzapen pertzeptiboa lantzeko moduak bilatu behar ditugu eta horrela, pixkanaka, arlo desberdinak landuz (koloreak, formak,tamainak,...), gaitasun hau garatzen joan.

1992 LOGSE: IKUS ADIERAZPEN ETA PLASTIKAREN LENGOAIA.

1992ko LOGSE Legearekin, berriz ere Arte Hezkuntza eredu disziplinatu bezala kontsideratzen hasten da eskoletan. Hau da, artea jakinduria antolatua da berriz ere, irakatsi daiteke eta ikas daiteke, gainera lau atalek osatuko dute disziplina hau: historia, kritika, estetika eta teknikak.

Kulturaren teknologizazioaren eta komunikazioaren teoria berrien indarraren eraginez (Bauhaus eskola), artearen helburu bakarra ez da izango autoadierazpena, teknologia berriak erabiliz, arte lan berriak sortzen hasiko dira. Kultura komunikazioaren terminoetan interpretatzen zuen ikuspegi zientifiko kultural berri bat sortu zen:


Paul Kleeren kristalak, adibidez.

Unibertso bisuala eta irudien ekoizpena, komunikazio mota bat bezala ikusten hasi ziren, eta beraien ustez arteak, edo adierazpen plastikoak, lengoaia bat bezala jokatzen zuen (berehala ikusiko dugun bezala, esandako hau 1992ko LOGSE Legean islatu zelarik), haurraren ekintza plastikoa, komunikatzeko bide bezala interpretatzen duen ikuspegi pedagogiko berri bat sortu zelarik:

Artea=Lengoaia

1.Edozein lengoaiak, komunikatzailea izateko,hots, igorletik hartzailera mezua behar bezala garraiatzeko kode bat behar du.

2. Kodea, zentzumenekin jaso daitezkeen zeinu edo ikur bilduma antolatu batez osatuta dago.

3. Zeinu edo ikur hauek bi alde dituzte:

• Alde pertzibigarria(adierazlea): hots edo irudi bat.


• Alde izkutua(adierazia): hots edo irudi horri dagokion ideia.

4. Komunikazio prozesuaren oinarrizko eskema da:

Igorlea---------mezua/kodea---------hartzailea